Ὁ καπετάν Νίκος Φράγκος, ἱδρυτής τῆς Good Faith Shipping, ἂφησε ἀνεξίτηλη τήν σφραγίδα του στήν Ἀκτή Μιαούλη.
Ἐξέχον μέλος τῶν Καρδαμύλων, εἰσῆλθε στό ἐφοπλιστικό ἐπάγγελμα τό 1960 καί λίγο ἀργότερα ἐγκατεστάθη σέ ἓνα ὂροφο νεοδμήτου μεγάρου στήν Μακρᾶς Στοᾶς τοῦ Πειραιῶς, πίσω ἀπό τόν οὐρανοξύστη, ὃπου τόν γνώρισα μέ τήν ἐπωνυμία τῆς ναυτιλιακῆς του ἐπιχειρήσεως, ἀλλά καί συνδέθηκα μαζί του ἀργότερα μέ οἰκογενειακούς δεσμούς ἐξ ἀγχιστείας.
Ἐργατικός στό ἒπακρο, συγκεντρωτικός, βαθύς γνώστης τῆς ναυτιλιακῆς ἐπιχειρήσεως καί τῆς ναυτικῆς τεχνολογίας λόγω τῆς πλοιαρχικῆς του ἰδιότητος, ἐργασιομανής, ἀλλά πάντα πράος καί ἣρεμος, ἂν καί σκληρός
διαπραγματευτής, ὁ καπετάν Νίκος Φράγκος δέν εἶχε Κυριακές, ἀργίες καί γιορτές, ἂν καί ὑποδειγματικός οίκογενειάρχης καί ἂνθρωπος τῆς Ἐκκλησίας. Γρήγορα ἐξελίχθηκε σέ ἓνα ἀπό τούς σημαντικότερους πλοιοκτῆτες τῆς δεκαετίας τοῦ ᾽70.
Σέ κάποια ἀπό τίς συνεντεύξεις του μοῦ διηγήθηκε τήν μεγάλη ἐπιχειρηματική του ἐπιτυχία, ὃταν κάποια Χριστούγεννα, μετά τήν θεία λειτουργία στήν ἐκκλησία τοῦ Πολιούχου Ἁγίου Σπυρίδωνος, ὃπου ἐκκλησιαζόταν τακτικά καί μάλιστα ἐκτελοῦσε καί χρέη ἐπιτρόπου περιφέροντας τόν δίσκο τῆς ἐκκλησίας, ἐπισκέφθηκε χριστουγεννιάτικα τό γραφεῖο του γιά νά διαβάσει τά τέλεξ. Τότε, πού ὃλοι οἱ ἐφοπλιστές βρίσκονταν στά σαλέ τῆς Ἑλβετίας ἢ στίς πολυτελεῖς ἐπαύλεις τους εἶδε ἓνα τηλεγράφημα πού ἒλεγε πώς ἓνα νεότευκτο ΟΒΟ τῶν 110.000 τόννων, τό ὁποῖο μόλις εἶχε παραληφθεῖ ἀπό τά ναυπηγεῖα καί ἐκτελοῦσε τό παρθενικό του ταξίδι στόν Ἀτλαντικό, ὁ ἀλλοδαπός πλοίαρχος λόγω μέθης τό ἒρριξε στά βράχια κοντά στίς Πορτογαλικές ἀκτές καί τό κατάστησε constructive total loss (τεκμαρτή ὁλική ἀπώλεια).
Ὁ καπετάν Νίκος Φράγκος ἦλθε ἀμέσως σέ ἐπαφή μέ τούς ἀσφαλιστές καί τό ἀγόρασε ἀντί 10 ἑκατομμυρίων δολαρίων, ἓνα σκάφος πού κόστιζε τά ὑπερτριπλάσια. Τό ρυμούλκησε στά Ναυπηγεῖα Σκαραμαγκᾶ, τό ἐπισκεύασε ἀντί ἑνός ἑκατομμυρίου δολλαρίων καί ἒκτοτε τό σπουδαῖο αὐτό πλοῖο ἒγινε ἡ ναυαρχίδα τοῦ στόλου του μέ τήν ὀνομασία Good Leader. Ὃταν συνεργάσθηκε μέ τόν νομικό καί ναυλομεσίτη, γόνο ἐφοπλιστικῆς οἰκογενείας Νίκο Μουνδρέα, ἡ ἑταιρία Good Faith Shipping ἐγκαταστάθηκε μονίμως σέ δύο ὀρόφους τοῦ μεγάρου τῆς ὁδοῦ Μπουμπουλίνας στό Πασαλιμάνι καί ἀπό ἐκεῖ ἐπεξέτεινε τήν δραστηριότητά της σέ ὃλο τόν κόσμο. Ἦταν ἡ πρώτη ναυτιλιακή ἑταιρία πού λειτούργησε μέ τήν μορφή συνεταιρισμοῦ καί πέτυχε ἀπολύτως. Ὁ καπετάν Νίκος Φράγκος ὡς πλοίαρχος καί τεχνοκράτης ἀσχολεῖτο μέ τήν διαχείριση τῶν πλοίων καί ὁ Νίκος Μουνδρέας σάν νομικός καί ναυλομεσίτης, λειτουργοῦσε σάν ἐμπορικός διαχειριστής τοῦ στόλου.
Μέ τήν μορφή αὐτή ἡ ἑταιρία διαχειρίσθηκε πάνω ἀπό 150 πλοῖα καί εἶχε ἐξελιχθεῖ στήν μεγαλύτερη ἑταιρία τοῦ ἑλληνικοῦ στόλου μέ ἓδρα πάντα τόν Πειραιᾶ. Στήν δεκαετία τοῦ ᾽90 ἡ ἑταιρία ἐπιχείρησε νά ἀντλήσει κεφάλαια ἀπό τήν ἀγορά ὁμολόγων ὓψους 150 ἑκατομμυρίων δολαρίων, ἀλλά τό project αὐτό δέν λειτούργησε τελικά, ἐπειδή οἱ ὃροι του κρίθηκαν ἀσύμφοροι.
Ὁ καπετά Νίκος, ἂνθρωπος ὃπως εἲπαμε τῆς Ἐκκλησίας στήν Ἑλλάδα καί στήν Ἀμερική, τῆς ὁποίας ὑπῆρξε μεγάλος εὐεργέτης, ἐπικέντρωσε τό ἐνδιαφέρον του στά μεταχειρισμένα πλοῖα καί ἡ ἑταιρία του ἒγινε φυτώριο πλοιάρχων πολλοί ἀπό τούς ὁποίους ἐξελίχθηκαν σέ ἐφοπλιστές. Στό τεραστίων διαστάσεων γραφεῖο του, μέ θέα τήν θάλασσα τῆς Ζέας, ὑπῆρχε ἓνας μεγάλος χάρτης τῆς ὑδρογείου, ὃπου βρίσκονταν τοποθετημένα μέ μαγνῆτες ὃλα τά πλοῖα στά διάφορα λιμάνια ἀνά πᾶσα στιγμή. Ὁ ἲδιος εἶχε σειρά τηλεφώνων μπροστά του καί ἐπικοινωνοῦσε διαρκῶς μέ τούς πλοιάρχους ἀνά τόν κόσμο, δίνοντας ὁδηγίες καί λύνοντας προβλήματα μέ γνώση καί ἀποφασιστικότητα.
Τίποτα δέν τόν δυσκόλευε στήν δουλειά του. Κάποια χρονιά, ὃταν διεξαγόταν τό "μουντιάλ" ποδοσφαίρου (μέ τήν Βραζιλία τοῦ Πελέ ἐπί κεφαλῆς) ὁ ἲδιος πῆγε στόν ποταμό Ρίο ντέ λά Πλάτα καί ἒκανε τό…δικό του "μουντιάλ". Ἓνα πλοῖο εἶχε ἐξωκείλει καί κολλήσει στήν ἂμμο καί ἐθεωρεῖτο ἀπό τούς ἀσφαλιστές ὁλική ἀπώλεια. Διότι στήν περιοχή δέν μποροῦσαν νά πᾶνε ἀνελκυστικά μηχανήματα γιά τήν ἀποκόλλησή του. Ὁ καπετάν Νικόλας, ὃπως μοῦ διηγήθηκε, συμφώνησε μέ τούς ἀσφαλιστές ὃτι ἐκεῖνος θά μποροῦσε νά τό ἀποκολλήσει ἀντί ἀμοιβῆς ἑνός ἐκατομμυρίου δολαρίων. Οἱ ἀσφαλιστές δέχθηκαν ἀσμένως, ἀφοῦ θά γλύτωναν περισσότερα γιά ἀποζημιώσεις πλοιοκτητῶν.
Τό κατόρθωμα ἒγινε ὡς ἑξῆς: Ὁ καπετάν Νίκος Φράγκος ἐκτίμησε ἐπί τόπου τήν κατάσταση καί διέταξε τούς μηχανικούς νά βάλουν μπρός τίς μηχανές, ἐνῶ οἱ προπέλες τοῦ σκάφους ἦσαν βυθισμένες στήν ἂμμο. Ἀμήχανοι οἱ
ναυτικοί ὑπάκουσαν σύμφωνα μέ τίς ὁδηγίες του. Περίμεναν ὃτι ὃλα θά ἒσπαγαν ἀπό τήν ἀντίσταση. Κι ὃμως, αὐτό δέν συνέβη. Οἱ ἓλικες "βιδώθηκαν" στήν ἂμμο χωρίς νά πάθουν τίποτα οὒτε αὐτές οὒτε οἱ ἂξονες καί τό πλοῖο βρέθηκε μέ τήν πρύμνη στό νερό. Δύο ρυμουλκά πού ἦσαν "σταντμπάι" ὁλοκλήρωσαν τήν δουλειά καί ρυμούλκησαν τό πλοῖο στά βαθειά.
Ἀλλά τά δημιουργικά χρόνια πέρασαν σύντομα. Ὁ καπετά Νίκος Φράγκος, πού εἶχε σάν δόγμα τήν συμβουλή τοῦ πατέρα του "σπίτι ὃσο χωρεῖς, χωράφι ὃσο θωρεῖς" δημιούργησε ὂχι μόνο μία μεγάλη ἑταιρία, ἀλλά καί ἱκανούς διαδόχους: Τόν Γιάννη, τήν Ἀγγελική, ἡ ὁποία βαδίζει στά δημιουργικά ἀχνάρια τοῦ πατέρα της μέ ἀκόμα μεγαλύτερη δυναμικότητα, τήν Μαρία καί τήν Κατερίνα, πού ἒφυγε ἀπροσδόκητα νωρίς. Ἀπό τά παιδιά του, πιό δυναμική μέ διεθνῆ ἀναγνώριση εἶναι ἡ Ἀγγελική, ἀποκαλούμενη καί αὐτή "καπετάνισσα", μέ τίς ἑταιρίες της Navios Maritime Holding, Navios…Partners καί Navios…Acquisition καί μέ τίς ἑταιρίες Irika Shipping καί Maritime Investment, πού ἓνωσαν ἐπιχειρηματικά τόν Γιάννη καί τήν Ἀγγελική, κατόρθωσαν νά ἀντλήσουν τά προηγούμενα χρόνια πάνω ἀπό 1 δισ. δολάρια ἀπό τήν διεθνῆ χρηματαγορά.
Ἡ Μαρία ἀποστασιοποιήθηκε ἀπό τά ἐπιχειρηματικά, ἒχει παντρεφτεῖ μέ ἓνα γιατρό καί ἀσχολεῖται σάν συγγραφέας μέ ἐπιστημονικό ἒργο. Τό τελευταῖο πλοῖο τῆς Goof Faith Shipping ἦταν τό "Θεάρεστος", πού πουλήθηκε ἀντί 4,1 ἑκατ. δολάρια. Ὁ καπετάν Νίκος Φράγκος ἀπεσύρθη ἀπό τήν ἐπιχείρηση ἀφήνοντας τήν σκυτάλη στά παιδιά του. Ἂφησε τήν τελευταία του πνοή σέ ἡλικία 90 ἐτῶν σάν καλός χριστιανός καί Ἓλληνας, μέ ἓνα μεγάλο κοινωνικό περίγυρο νά τόν ἐκτιμᾶ γιά τό ἒργο του καί τήν δημιουργικότητά του, ἀφοῦ προηγουμένως ἀνεγνώρισε ὡς τέκνο του τήν ἑτεροθαλῆ ἀδελφή τῶν παιδιῶν του Κατερίνα, προφανῶς σέ ἀνάμνηση τῆς ἀδικοχαμένης κόρης του.