Ὁ πρόσφατος θάνατος τοῦ Περικλῆ Παναγόπουλου, τοῦ ἀνθρώπου πού ἂλλαξε τήν φυσιογνωμία τῆς ἀκτοπλοΐας, προκάλεσε μεγάλη θλίψη στόν ναυτιλιακό κόσμο, καθώς ὁ μοναδικός αὐτός ναυτιλιακός ἐχειρηματίας, ὂχι μόνο ἒφερε τά πάνω κάτω στήν ἀκτοπλοΐα, ἀλλά ὑπῆρξε τό μοναδικό ἲσως παράδειγμα τοῦ τί μπορεῖ νά πραγματοποιήσει ἐκεῖνος πού ἀφομοιώνει τήν ἐμπειρία τῶν ἐπιχειρηματικῶν του Μεντόρων καί διαπνέεται ἀπό τό πάθος τῆς δημιουργίας.
Ὁ Περικλῆς Παναγόπουλος εἶχε ἓνα ἐντελῶς προσωπικό στύλ τοῦ ἐπιχειρεῖν, πού βασιζόταν στό δόγμα του: <Τά πάντα πωλοῦνται, ὃταν ἡ τιμή εἶναι σωστή>. Μέ βάση τήν ἀντίληψη αὐτή, δημιουργοῦσε ἐπιτυχημένες ἐπειχειρήσεις κρουαζιεροπλοίων (ἒτσι ἂρχισε) καί, πολύ γρήγορα, ὃταν ὁ παγκόσμιος ἐπιχειρηματικός κόσμος ἐντυπωσιαζόταν ἀπό τά οἰκονομικά ἀποτελέσματα, ἐκεῖνος δέν δίσταζε νά πουλήσει, εἰσπράττοντας καλή τιμή, γιά ν᾽ ἀρχίσει μία νέα ἐπιχείρηση, τήν ὁποία ἀνέβαζε στό ναδίρ, γιά νά τήν πουλήσει καί πάλι.
Ὃ,τι ἂγγιζε ὁ Περικλῆς Παναγόπουλος, γινόταν <χρυσός>, χωρίς ὃμως νά ἒχει τήν... τύχη τοῦ Μύδα. Ἀπεναντίας, μετά τό ἐπιτυχές κατόρθωμά του στόν τομέα τῆς κρουαζιέρας, ἐστράφη πρός τήν ἀκτοπλοΐα, ἀπό ὃπου ἒγινε εὐρύτερα γνωστός στό εὐρύ κοινό.
Ἀλλά εἶχε πατήσει ὁ Περικλῆς σέ πολύ γερούς ὢμους. Ἂν καί γεννήθηκε στήν Ἀθήνα τό 1935, ἡ καταγωγή του ἦταν ἀπό τήν Κωνσταντινούπολη. Ὑποστηρίχθηκε πολύ ἀπό τόν μεγάλο ἐφοπλιστή καί μεγάλο εὐεργέτη Εὐγένιο Εὐγενίδη (ἡ ἀδελφή τοῦ ὁποίου Μαριάνθη Σίμου δημιούγησε στήν λεωφόρο Συγγροῦ τό Εὐγενίδειο Ἳδρυμα, πού μορφώνει ὃλη τήν Ἑλλάδα μέ τό ἐκπαιδευτικό του ἒργο, τίς ἐκδόσεις του καί τό πλανητάριο) καί, ἒχοντας λάβει τήν κατάλληλη μόρφωση στήν Ἑλβετία (Ecole Superieure de Commerce), ἐργάσθηκε στόν τομέα τῶν κρουαζιεροποπλοίων τῆς Home Lines τοῦ ὁμίλου Εὐγενίδη, ἀπό ὃπου ἀπέκτησε πλούσια ἐμπειρία στήν διαχείριση ναυτιλιακῶν ἑταιριῶν καί ἰδιαίτερα στόν ἰδιόρρυθμο καί δύσκολο τομέα τῆς κρουαζιέρας. Ἐκ φύσεως ἒξυπνος, ἐπινοητικός καί συνειδητός μάνατζερ, δέν ἂργησε νά ἐγκαταλείψει τήν Home Lines (θυγατρική τῆς ὁποίας διαχειριζόταν τό ὑπερωκεάνειο <Βασίλισσα Φρειδερίκη>, πού ἂφησε ἐποχή στήν Ἑλλάδα μέ τούς πρός Ἀμερική Ἓλληνες μετανάστες) καί νά ἀναλάβει τήν γενική διεύθυνση τῆς Sun Line τοῦ Χαράλαμπου Κιοσέογλου, ὁ ὁποῖος εἶχε τά πολυτελέστερα κρουαζιερόπλοια τῆς ἐποχῆς, τά <Στέλα Μάρις>, <Στέλα Σολάρις> καί <Στέλα Ὠκεανίς> (μέ ἐξαιρετική κουζίνα καί...ἀτομικό ραδιόφωνο σέ κάθε καμπίνα). Ἀπό τήν συνεργασία αὐτή προέκυψε ἡ Royal Cruise Lines, ἡ ὁποία ἀνακηρύχθηκε πολλές φορές σάν ἡ καλλίτερη ἐταιρία κρουαζιεροπλοίων στόν κόσμο. Τό πρῶτο της κρουαζιερόπλοιο ὑψηλῶν προδιαγραφῶν ἦταν τό ἡ ἐπιτυχία τοῦ ὁποίου ὑπῆρξε ἐντυπωσιακή. Ὁ Παναγόπουλος γρήγορα παρήγγειλε καί δεύτερο πλοῖο, τό στά ναυπηγεῖα MEYER VERFT (Papenbourg). Ἀκόμη θυμᾶμαι τήν ἡμέρα τῆς παραδόσεως, καθώς ἢμουν ἐκ τῶν προσκεκλημένων δημοσιογράφων καί ἐκ τῶν καλῶν του φίλων. Τό πολυτελές κρουζιερόπλοιο ἐπρόκειτο σέ λίγο νά παραλάβει ἐπιβάτες καί ὁ Παναγόπουλος, πού δέν ντρεπόταν καμμία δουλειά, μοῦ εἶπε νά τόν βοηθήσω γιά νά τοποθετήσει σερβίτσια στά τραπέζια, ἀνοίγοντας δεκάδες κουτιά μέ τά σκεύη. Τό πλοῖο ἦταν 40.000 τόννων γκρός. Ἡ κατασκευή του κράτησε ἑνάμισυ χρόνο καί ἡ καθέλκυσή του ἒγινε στίς 14 Μαΐου 1988, μέ ἀνάδοχο τήν κόρη τοῦ πλοιοκτήτη Εἰρήνη.
Καί ἐνῶ τά δύο ὑπέροχα κρουαζιερόπλοια ἒκαναν πιένες καί ἐπροτιμοῦντο ἀπό τό παγκόσμιο κοινό, ὁ Περικλῆς τά πούλησε. Τό μετονομάσθηκε καί μετά περιῆλθε στήν Ἰδιοκτησία Φρέντ Ὂλσεν καί μετονομάσθηκε. Οἱ πωλήσεις αὐτές χαρακτηρίσθηκαν ὡς <οἱ πωλήσεις τοῦ αἰῶνα>.
Μέ 300 ἑκατομμύρια δολάρια στήν τσέπη (καί τήν ἀξία τῆς ἐποχῆς ἐκείνης τοῦ ἀμερικανικοῦ νομίσματος), ὁ Παναγόπουλος εἰσβάλλει δυναμικά στήν ἀκτοπλοΐα, ἀγοράζοντας πλειοψηφικά πακέτα ἑταιριῶν, ὂχι μόνο ναυτιλιακῶν. Τό 1990 ἀποκτᾶ τόν ἒλεγχο τῆς . Τό 1992 ἀγοράζει τό πλειοψηφικό πακέτο τοῦ Ἑλληνικοῦ Νηογνώμονος, πού ἀπό τότε ἦταν προβληματικός, μαζί μέ δύο ἂλλους ἐπιχειρηματίες, στούς ὁποίους τελικά καί ἐξεχώρησε δωρεάν τό μερίδιό του, ἐνῶ ὁ ἲδιος ἀποκτᾶ τούς Κυλινδρομύλους Ἀττικῆς, πού μετονόμασε σέ <Ἐπιχειρήσεις Ἀττικῆς>, ἐνῶ ταυτόχρονα ἐλέγχει καί ἂλλες ἐπιχειρήσεις, ἢ μετέχει σ᾽ αὐτές, ὃπως τό ΑΚΡΟΝ ΙΛΙΟΝ ΚΡΥΣΤΑΛ, ἀργότερα τό νοσοκομεῖο Μετροπόλιταν, ἐνῶ ἀγοράζει τό 30% τῆς <Στρίντζης Λάϊνς>, ἐνῶ ἀργότερα τό ποσοστό αὐτό φθάνει στό 48,8%. Στό μεταξύ ἒχει ἱδρύσει τήν γραμμή , παραγγέλλοντας στά ναυπηγεῖα τῆς Βρέμης τά γνωστά καί μέ ἀνάδοχες τίς Ὀλυμπιονίκες τῆς Βαρκελώνης Βούλα Πατουλίδου καί Χάϊκε Ντρέσλερ, τά ὁποῖα περιῆλθαν τελικά στήν ἑταιρία MIG τοῦ Ἀνδρέα Βγενόπουλου ἀντί 445 ἑκατομμύρια εὐρώ, ἀφοῦ προηγουμένως οἱ <Ἐπιχειρήσεις Ἀττικῆς> εἶχαν μετονομασθεῖ σέ <Ὃμιλος Ἂττικα>.
Ἡ ἐπιχειρηματική δραστηριότητα εἶχε μεταβιβασθεῖ στόν γιό του Ἀλέξανδρο, ἂν καί ὁ ἲδιος μετεῖχε συμβουλευτικά σ᾽ αὐτή λόγω τῆς μεγάλης του ἐμπειρίας. Ἡ δραστηριότητα τοῦ Περικλῆ Παναγόπουλου ἒληξε μέ τήν ἀναπάντεχη ἀπαγωγή του στό Καβούρι, στίς 12 Ἰουνίου του 2009, μέ τήν ὁποία τό πανελλήνιο πῆρε μία ἰδέα γιά τήν σημαντική συμβολή του στήν ἀνάπτυξη τῆς Ἀκτῆς Μιαούλη, στόν τομέα τῆς ἀκτοπλοΐας, τῆς κρουαζιέρας καί τοῦ τουρισμοῦ, ἀλλά καί τῆς παράλληλης ἐπιχειρηματικῆς του ἐπιδόσεως καί στόν τομέα τῶν πλοίων ξηροῦ φορτίου, καθώς εἶχε ἱδρύσει ξεχωριστή ἑταιρία. Κυρίως ὃμως τό ὂνομα τοῦ Περικλῆ Παναγόπουλου συνδέθηκε μέ τόν ἂνθρωπο πού μπορεῖ νά ἀγοράσει τά πάντα καί νά πουλήσει τά πάντα, κάτι πού ἢξερε πολύ καλά νά κάνει.
Ο ΕΠΙΝΕΙΟΣ
Η φωτογραφία είναι από την τιμητική προς το πρόσωπο του Περικλή Παναγόπουλου βράβευση του το 2014 από την Capital Link με το βραβείο “CAPITAL LINK GREEK SHIPPING LEADERSHIP AWARD, for his long and distinguished career in shipping and his significant contribution to the industry”