Ως κεραυνός εν αιθρία ήρθε είδηση για τον πρόωρο και άδικο χαμό ενός εξαιρετικού επαγγελματία, φίλου, και δάσκαλου.
Ο λόγος για τον Ηλία Βισβίκη, που έφυγε χθες από τη ζωή. Τον Ηλία τον γνώρισα περίπου 20 χρόνια πριν και είχαμε συνεργαστεί στενά στη δημιουργία εξειδικευμένων άρθρων πάνω στη ναυτιλία. Εκείνος νεαρός καθηγητής τότε και εγώ στα πρώτα βήματά της δημοσιογραφίας. Λυπήθηκα πολύ όταν μου ανακοίνωσε ότι θα φύγει από την Ελλάδα και θα αναζητήσει «άλλα λιμάνια» πάντα στο ίδιο αντικείμενο της γνώσης την οποία κατείχε στον υπερθετικό βαθμό ωστόσο διαρκώς αναζητούσε. Θα ήθελα να γράψω πολλά για τον Ηλία, δυστυχώς όμως δεν έχω το κουράγιο. Θα τον θυμάμαι πάντα για την ευγένεια του, το χαμόγελο του, την στοχοπροσήλωσή του και την απλότητα του. Ίσως εκεί που τώρα ταξιδεύει ψυχή του να να ζητούσαν κάποιον να τους μάθει για την ναυτιλία. Φίλε Ηλία, καλό σου ταξίδι και καλή αντάμωση.
Νίκος Κ. Δούκας