Πολλοί λίγοι θυμοῦνται σήμερα τόν ἂνθρωπο πού ἐμπνεύσθηκε τήν διοργάνωση τῆς διεθνοῦς ναυτιλιακῆς ἐκθέσεως ΠΟΣΕΙΔΩΝΙΑ.
Μεταξύ αὐτῶν εἶμαι κι ἐγώ, πού δούλεψα σάν νεαρός δημοσιογράφος στήν ἐφημερίδα του ΝΑΥΤΙΛΙΑΚΗ ΝΑΥΤΕΡΓΑΤΙΚΗ. Αὐτός ἦταν ὁ Θεόδωρος Βῶκος, πού πάσχιζε σέ δύσκολες ἐποχές, πάντοτε μέ τήν συμπαράσταση τῆς καλῆς του συζύγου, καί δούλευε σκληρά γιά νά ἐκδίδει τήν ἑβδομαδιαία ἐφημερίδα του σέ σχῆμα “ταπμλόϊδ” (τόλμημα γιά τήν ἐποχή ἐκείνη), προβάλλοντας ὂχι μόνο τά ἐπιτεύγματα καί τίς προοπτικές τῆς ἐμπορικῆς ναυτιλίας, ἀλλά καί τίς δυνατότητες καί ἱκανότητες τῶν ἑλληνικῶν πληρωμάτων, πού δούλευαν τότε σέ μεγάλη ἀναλογία στήν ἑλληνική καί τήν ἑλληνόκτητη ναυτιλία.
Κανείς δέν μποροῦσε νά φαντασθεῖ ὃτι ἡ ἰδέα τῶν “Ποσειδωνίων” θά ἐξελισσόταν χάρη στίς ἱκανότητες τοῦ μεγαλυτέρου γιοῦ του, δημοσιογράφου Θεμιστοκλῆ Βώκου, καθώς ὁ Νίκος ἀποχώρησε νωρίς ἀπό τήν πατρική ἐπιχείρηση. Ὁ Θέμις παίρνοντας τήν σκυτάλη ἀπό τόν πατέρα του, ταχύτατα ἀντελήφθη τίς τεράστιες ἐπιχειρηματικές δυνατότητες πού προσφέρει ἡ προβολή τοῦ προφίλ τῆς ναυτιλίας τῶν Ἑλλήνων διεθνῶς. “Τό καλλίτερο πού ἒκανε ὁ πατέρας μου” – μοῦ ἐμπιστεύθηκε κάποτε ὁ Θέμις - “ἦταν ὃτι ἀπό πολύ νωρίς μοῦ ἒδωσε μιά κλωτσιά καί μέ...πέταξε στό Λονδίνο γιά σπουδές”. Ὁ ἲδιος, πολλά χρόνια ἀργότερα σέ μία βράβευσή του στήν Ἑλλάδα, εἶπε συγκινημένος: “Ἦταν μιά ἰδέα τοῦ πατέρα μου Θεόδωρου Βώκου, πού ἀγαποῦσε πολύ τήν θάλασσα καί τήν ναυτιλία”.
Θυμᾶμαι τόν Θεόδωρο Βῶκο στά γραφεῖα τῆς ἐφημερίδος, κάπου στήν ὁδό Πατησίων καί Χαλκοκονδύλη, νά ἀγωνίζεται γιά τήν τακτική ἒκδοση τῆς ἐφημερίδας καί τήν ἒγκαιρη οἰκονομική τακτοποίηση ὃλων τῶν παραγόντων τῆς ἐκδόσεως. Πάντα καλοπροαίρετος, ἒξυπνος, ρεπόρτερ, ἀλλά καί ἐπιχειρηματίας, δούλευε σκληρά, ἀλλά εἶχε καί τό χάρισμα τοῦ δημοσιοσχετίστα.᾽Αξιοποιοῦσε κάθε ἒξυπνη ἰδέα, ἲσως αὐτή πού πρώτη συνέλαβε ἡ σύζυγός του: Τά ΠΟΔΕΙΔΩΝΙΑ. Ἀργότερα ἡ ἐφημερίδα ἒγινε ναυτιλιακό περιοδικό με τόν τίτλο ΝΑΥΤΙΛΙΑΚΗ καί στεγάσθηκε στόν Πειραιᾶ, πίσω ἀπό τόν ναό τοῦ Ἁγίου Νικολάου σέ ἓνα μέγαρο πού εἶχε χτίσει ὁ Ἀγούδημος, κοντά στά γραφεῖα τῆς Ceres Shipping. Ἐκεῖ ἐργάσθηκαν πολλοί ναυτιλιακοί δημοσιογράφοι, μέ ἀρχισυντάκτη τόν Δημ. Τσαπραλή. Δεξί χέρι τοῦ Βώκου ἦταν ὁ πανέξυπνος ἀγγλομαθής Αἰγυπτιώτης δημοσιογράφος Δημ. Κωνσταντινίδης,πού έργαζόταν καί στήν “Αὐγή”. Ἀλλά ἐργάσθηκαν στήν ΝΑΥΤΙΛΙΑΚΗ καί ἂλλοι ναυτιλιακοί συντάκτες, ὃπως ὁ Μανώλης Σίμος, ὁ
Σωτήρης Ἀράπης, ὁ Ἂγγλος Στῆβεν Φάραντ, ὁ Σέργιος Τράμπας, ὁ Κώστας Δούκας κ.ἂ., ἀρκετοί ἀπό τούς ὁποίους μετεξελίχθηκαν ἀργότερα σέ ἐκδότες ναυτιλιακῶν περιοδικῶν.
Τά ΠΟΣΕΙΔΩΝΙΑ γιγαντώθηκαν στό πρόσωπο τοῦ Θεμιστοκλῆ. Ἀπό τό Λονδίνο δημιούργησε πλειάδες ἐπιχειρήσεων, ἐξέδωσε τό πολύ ὡραῖο ἀγγλόφωνο περιοδικό Seatrade, ἳδρυσε πολλές ἂλλες ἐκδόσεις, δραστηριοποιήθηκε στήν διοργάνωση ἐκθέσεων καί συνεδρίων καί ἳδρυσε γραφεῖα στά νευραλγικώτερα σημεῖα τῆς Ὑδρογείου: Χόνγκ Κόνγκ, Ἡνωμένο Βασίλειο,Ἑλλάδα, ΗΠΑ, Ἰαπωνία, Κίνα καί Βραζιλία.
Ἒτσι μετεξελίχθηκαν τά ΠΟΣΕΙΔΩΝΙΑ, πού διοργανώθηκαν γιά πρώτη φορά τό 1969 στήν Ἑλλάδα, προβάλλοντας τήν χώρα διεθνῶς ὡς ναυτιλιακό κέντρο καί ὂχι μόνο.
Σέ ὃλο αὐτό τό μακρό διάστημα, ὁ Θέμις Βῶκος ἐξελίχθηκε σέ δυναμικό διοργανωτή ἐκθέσεων, συνεδρίων, συναφῶν ἐκδόσεων σέ ὃλο τόν κόσμο. Ἰδιαίτερα συνεργάσθηκε μέ τήν Κινεζική κυβέρνηση καί ἳδρυσε δύο ναυτιλιακά κινεζικά περιοδικά (στήν Κινεζική γλῶσσα), τό Maritime China, τό China Transport, ἀλλά καί τό Medical China, φέρνοντας σέ ἐπικοινωνία τήν Κίνα μέ τόν ἒξω κόσμο.
Βλέποντας αὐτή τήν ἐργώδη δραστηριότητα γύρω ἀπό τό πλοῖο καί τούς ἀνθρώπους του, δέν θά σταματήσουμε νά τονίζουμε ὃτι ἡ Ἀκτή Μιαούλη εἶναι τό κέντρο ἑνός τεραστίου διαβήτη μέ ἀκτίνα ναυτιλιακῆς
δραστηριότητος σέ ὃλο τόν κόσμο. Πρίν 40 χρόνια ἦταν ἡ ρομαντική ἐποχή τῆς δημιουργίας περιουσιῶν καί ναυτιλιακῆς ὑποδομῆς ἐκ τοῦ μηδενός, μέ τήν προσπάθεια, τήν ὀξυδέρκεια καί τό ἐπιχειρηματικό ταλέντο τῶν χωριατόπαιδων καραβοκυραίων τῶν αἰγαιοπελαγίτικων νησιῶν, πού βρέθηκαν ξαφνικά μέσα στό χρηματιστήριο τῆς ΝέαςὙόρκης ἀπό τά Καρδάμυλλα, τίς Οἰνοῦσες, τήν Χίο, τήν Σύρο κ.ἂ. Ἐπιβίωσαν ἀνάμεσα στά οἰκονομικά θηρία καί μεγαλούργησαν.
Σήμερα οἱ γόνοι καί οἱ ἐπίγονοι βρίσκονται πάνω σέ κολοσσιαῖες περιουσίες πού τούς ἂφησαν οἱ παπποῦδες, τίς ὁποῖες διαχειρίζονται ποικιλοτρόπως, μέ τίς σημερινές ἀντιλήψεις περί τοῦ “ἐπιχειρεῖν” καί σύμφωνα μέ τήν μόρφωση πού πῆρε ἡ γενιά τους ἀπό τά πανεπιστήμια περί ἀγορῶν καί χρηματαγορῶν. Καί οἱ περιουσίες αὐγατίζουν. They make easy money, ἀλλά χωρίς μεράκι καί ἂγχος γιά τό τί τέξεται ἡ ἐπιούσα. Τά βρῆκαν ὃλα ἓτοιμα.
Ο ΕΠΙΝΕΙΟΣ